Neste monumento natural atópanse sobre todo distintos bosques e matos, se ben nas partes máis baixas da serra aparecen pequenas masas de repoboación de piñeiros e eucaliptos.

Nas marxes dos regatos de todo o espazo aparece o bosque de galería típico do sur e oeste de Galicia, con ameneiros, salgueiros entre outras árbores, coma o freixo de folla estreita, que aparece aquí pola maior influencia mediterránea. Ás veces a abundancia de carballos permite falar incluso dunha carballeira edafohigrófila.

Nas partes baixas o bosque clímax correspóndese coa carballeira termófila acidófila de carballo con xilbarda no sotobosque. Nela medran tamén castiñeiros, cerquiños e grazas a oceanidade do clima aparecen especies termófilas coma o loureiro ou o érbedo e nas zonas máis baixas a sobreira e o trovisco (Daphne gnidium),formándose entón unha carballeira-sobreiral. Ademais o sotobosque presenta unha grande variedade de matos coma o sanguiño,o acivro, a pereira silvestre, o espiño albar oua herba salgueira.

Nas zonas onde desapareceu o bosque e non hai repoboación, aparecen comunidades de mato que  substitúen ao bosque orixinal, atópanse distintas xestas coma Cytisus striatus e Genista triacanthos, así como os toxos Ulex minor e U. europaeus.

A máis de 500m.s.n.m., en zonas máis frías e húmidas, desenvólvese a carballeira de montaña con arando,de carácter máis continental e sen especies termófilas. Nesta carballeira abunda máis o bidueiro, xa que hai maiores precipitacións e polo tanto menor evapotranspiración das árbores. Tamén hai máis castiñeiro, pois a maior continentalidade evita o mal da tinta. O mato de substitución presente está integrada por distintas especies de toxo coma o Ulex europaeus ou o U. minor,  a queiruga maior ( Daboecia cantabrica), a uz branca (Erica arborea) e a carroucha  Erica  cinerea.