Premendo en cada figura ábrese un pdf co desenvolvemento plano. Nos corpos con todas as caras iguais (regulares e deltoides) só hai unha páxina. Con dous ou máis tipos de polígonos (semirregulares, prismas, antiprismas, envolventes e estrelas) o pdf ten dúas páxinas, unha en branco e negro e outra a cor.

Recoméndase usar unha impresora de carga superior que permita cartulina ou papel de 150g. de grosor.

Córtase todo o contorno exterior coa maior precisión posible.

Nalgúns casos o ángulo non dá para unha pestana ampla. Ao cortar é preferible deixala pegada á cara con ángulo máis agudo, para reforzala e non ter que cortar de novo.

É moi útil empregar un coitelo pouco afiado para marcar cada arista, e a continuación, sen quitar a regla, facer a dobrez. Nas versións a cor, ou nas de branco e negro se se quere que as liñas impresas queden no exterior, o truco é marcar a liña suavemente, e marcala outra vez polo lado contrario.

Algunhas figuras, como as estreladas, poden facerse a partir do desenvolvemento, pero son traballosas pola cantidade de caras. Unha alternativa é facer un sólido máis sinxelo e pegarlle logo outras pezas. Por exemplo, a figura formada pola intersección do dodecaedro co isocaedro: pode facerse primeiro o icosaedro, e logo as puntas do dodecaedro. Para estrelas máis complexas que non aparecen nesta colección, a única opción é facelas por partes.