As turbeiras son ecosistemas húmidos compostos principalmente por plantas higrófilas que ao crecer e sucedérense no tempo e no espazo acumulan gran cantidade de materia vexetal morta que non se pode descompoñer rapidamente polas baixas temperaturas, a baixa cantidade de osíxeno na auga e a pouca actividade biolóxica das bacterias e fungos descompoñedores. Coma consecuencia, ao longo do tempo fórmanse capas de turba nas que se distinguen restos de materia orgánica morta.
A palabra turba procede da voz xermánica “turf” e fai referencia ao combustible fósil formado polos vexetais mortos acumulados en sitios enchoupados. Ten cor moi escura, aspecto terroso con restos visibles de vexetais de cor clara e pouco peso. Arde producindo un fume espeso. As turbeiras galegas chegan a acadar os 2 -3 m de grosor de turba.
Desde a superficie e cara abaixo pódense diferenciar tres zonas:
- Superficie: ecosistemas de turbeiras, cunha flora e fauna en moitos casos endémica.
- Solo orgánico (histosol): con diferentes horizontes que dependen da orixe do material, grado de descomposición da materia orgánica e condicións de formación.
- Inferior: capa de turba.
Hábitats turbeiras: Que é? | Tipos | Vexetación | Factores | Formación | Enlaces