Iradokizunak:

Jarduera honetan, garrantzitsua da ikasleek ulertzea ezagutzen ditugun substantzia gehienak nahasteak direla benetan. Horretarako, komeni daiteke “ibilbide” bat egitea ikastetxean zehar, edo denon etxeak aipatzea, zenbat eta zenbat nahaste dauden agerian uzteko: jatekoa ez ezik, prestatzen ditugun beste gauza asko ere nahasteak dira. Nahaste asko eginda erosten ditugu: maionesa, ozpina, gurina, esnea, galletak, jogurta..., eta beste elikagai askok hainbat osagai eta gehigarri dituzte. Eguneroko beste zeregin batzuetan ere nahasteak erabiltzen ditugu: hortzetako pasta, ontzi-garbigailua, burua garbitzeko xaboia, hormetarako pinturak, erregaiak eta abar .

Gelako lanari dagokionez, oso garrantzitsua da soluzio asegabeak baliatzea, solutua disolbatzailean guztiz disolbatzen dela hartu baita kontuan erabilitako definizioetan; hau da, ez dagoela asetasunik.

Kontzeptu hori ikasgelan lantzeari dagokionez, ikasleek hartu ohi dituzten infusioetako bat adibide gisa baliatzea proposatzen da, eta infusio horretan gero eta solutu-kopuru handiagoak botatzea (eta ondoren nahasitakoa irabiatzea), disolbagarritasuna solutu- eta disolbatzaile-kantitatearen araberakoa dela argi uzteko; hau da, soluzioaren kontzentrazioaren araberakoa.

Disolbatzaile jakin batek solutu bat disolbatzeko duen ahalmena mugatua da. Muga horretatik gora (tenperatura berean jarraitzen badugu), gehitzen den solutu guztia ez da disolbatzen, eta ontziaren hondoan geratzen da.

Soluzio aseen kasuan, ikasleek esan lezakete osagaiak begi hutsez bereizten direla eta ez direla nahaste homogeneoak, heterogeneoak baizik. Garrantzitsua da hori argitzea, ez huts eginarazteko.

Azkenik, errezeta batzuk bila daitezke, ikasleek bi nahaste-motak jaso ez badituzte edo osagaiak zein diren ez badakite erabiliak izateko.

Ondakin. Euskal sukaldaritza, sukaldaritza mediterraneoa eta beste mundukoa.

http://ondakin.com/seccion/recetas